ΠΡΟΕΛΑΣΙΣ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΠΡΟΣ ΝΟΤΙΟΝ ΕΥΒΟΙΑΝ
Ι. Γενικά
Εν Χαλκίδι ήδη ευρισκόμενοι οι Γερμανοί και αφού κατέλαβαν εις την ουσίαν πάντα τα αστικά κέντρα Βορείου και Κεντρικής Ευβοίας, και συμβολικώς πλείστα χωρία δια της διελεύσεως απλώς εξ αυτών, διότι ευρίσκοντο επί της δημοσίας οδού της αγούσης από Λουτρών Αιδηψού έως Χαλκίδος και τυπικώς την υπόλοιπον ύπαιθρον, ητοιμάσθησαν λίαν πρωί την 27ην Απριλίου (Κυριακήν του Θωμά), να προχωρήσουν προς Κύμην, δηλαδή δια Νότιον Εύβοιαν και συμπληρώσουν ούτω την κατάληψιν της Νήσου. Συγκροτήσαντες φάλαγγα εκ μοτοσυκλετών και αυτοκινήτων πλήρων ανδρών και με βαρύτατον οπλισμόν ανεχώρησαν δια της δημοσίας οδού την 6ην π.μ. ώραν.
Διασχίζοντες οι Γερμανοί όλην την απόστασιν την χωρίζουσαν την Χαλκίδα από την Κύμην καί συναντώντες εις το πέρασμα των χωρία και κωμοπόλεις, παντού εφέρθησαν αξιοπρεπώς, όπου διετάσσετο βραχύλεπτος στάσις.
ΙΙ. Ο Μητροπολίτης Παντελεήμων μετά του λαού Κύμης εις τον Καθεδρικόν Ναόν
Όταν έφθασαν εις Αλιβέριον περί την 7,1 5' π. μ. και εστάθμευσαν επ' ολίγον εις την κεντρικήν πλατείαν, το τηλέφωνον διεβίβασε την είδησιν εις τους Κυμαίους. Η είδησις μετεδόθη αστραπιαίος εις ολόκληρον την πόλιν. Το γεγονός επληροφορήθη και το εκκλησίασμα του Καθεδρικού Ναού.
Το αραιόν λειτουργούμενον πλήθος της στιγμής εκείνης εγένετο εντός ελαχίστων λεπτών της ώρας πυκνότατον με την θλιβεράν είδησιν, ότι έρχονται οι Γερμανοί, διότι ο κόσμος όλος έσπευσεν εις την εκκλησίαν, ίνα προσευχηθεί δια τελευταίαν φοράν ελεύθερος. Κατά την λειτουργίαν αυτήν, ήτις θα μείνη αλησμόνητος εις όλους τους Κυμαίους, δια το συγκινητικόν θέαμα όπερ επαρουσίασεν ο Λαός, όστις γονυπετής εν τω Ναώ ανέπεμπε δεήσεις εις τον Ύψιστον, εχοροστάτει ο Καρυστίας Μητροπολίτης Παντελεήμων, ο υπέροχος αυτός και Έξοχος Ιεράρχης, ο ασύγκριτος κληρικός εις πνευματικά χαρίσματα.
Ο Άγιος Παντελεήμων, όταν είδε την κοσμοσυρροήν αυτήν εν τω Ναώ, την φοβεράν θλίψιν, ην εδοκίμαζε το εκλεκτόν ποίμνιόν του, έκλαυσεν από βαθυτάτην συγκίνησιν. Συνελθών όμως αμέσως εκ της συγκινήσεως και εξελθών εις την Ωραίαν Πύλην, φέρων τα αρχιερατικά του άμφια και με μέτωπον προς το εκκλησίασμα ανέκραξε: «Βαστάτε παιδιά. Ήτο γραπτό μας να σκλαβωθούμε. Ενθυμηθήτε τα λόγια του Χριστού μας». «Μη φοβηθήτε από των αποκτεινόντων το σώμα, την δε ψυχήν μη δυναμένων αποκτείναι». Από το 1922, που έγινα πατέρας σας, περάσαμε πολλά χρόνια ευτυχισμένα μαζί. Μαζί θα πιούμε και τα φαρμάκια της σκλαβιάς, θυμηθήτε την Ιστορίαν μας και τον προορισμόν μας. Η Ελληνική σημαία δεν θα κυματίζη πλέον. Την υπέστειλαν οι κατακτηταί. Μα ο θεός εχάρισε για μας μια ακατάλυτη σημαία. Τον γαλάζιο ουρανό και τα ολόασπρα σύννεφα. Τη γαλανή θάλασσα και το λευκό φως, Αυτή την Ελληνική σημαία κανένας κατακτητής δεν θα μπόρεση να υποστείλει. Και 'γώ από σήμερα, όσον είναι σκλαβωμένη η Πατρίδα μας, άλλα αρχιερατικά δεν θα φορέσω εκτός από τα γαλανόλευκα. Όσες φορές με βλέπετε να λειτουργώ, να νομίζετε ότι βλέπετε μπρος σας να κυματίζη η Ελληνική σημαία . . . Βαστάτε παιδιά, Και αυτό θα περάσει. Γρήγορα θα ελευθερωθούμε . . .».
III. Οι Κατακτηταί εις την Κύμην
Δεν είχεν αποτελειώσει ακόμη τον λόγον του ο Παντελεήμων και «ηκούσθησαν στρίγκλικοι συριγμοί μοτοσυκλετιστών, διέσχισαν τον πονεμένο αέρα της Κύμης». Ο Λαός κατελήφθη από τρομερόν φόβον. Και μέρος μεν τούτου παρέμεινε προσευχόμενον με κατάνυξιν εν τω Ναώ επί πολλήν ώραν ακόμη, μέρος δε τούτου από την οπισθίαν θύραν της Εκκλησίας ετράπη προς τας οικίας του, δια να μη αντικρύση τους επιδρομείς. Από την οπισθίαν θύραν του Ναού έφυγε και ο Παντελεήμων, διότι ούτε εκ του μακρόθεν δεν ήθελε να ατενίση τους ανθρώπους της μισανθρωπίας. Εις την πλατείαν της πόλεως και εγγύς του Ναού εστάθμευσαν οι Γερμανοί και εχαιρέτισαν φασιστικά. Τούτους υπεδέχθη ο Πρόεδρος της Κοινότητος και ο Διοικητής της Υποδιοικήσεως Χωροφυλακής Κύμης Υπομοίραρχος Μπαχτής. ΄Ητο η ώρα ακριβώς 9,05' π.μ. Ο Κοινοτάρχης και ο Αστυνόμος ωδήγησαν τους Γερμανούς εις το Ξενοδοχείον και εμερίμνησαν δια την ανεύρεσιν τροφίμων δια τας ανάγκας των κατακτητών κατ’ εντολήν αυτών των ιδίων.
Με την κατάληψιν και της Κύμης εις των Γερμανών τάς χείρας περιήλθεν ολόκληρος η Εύβοια, μολονότι υπελείπετο να εισέλθουν τυπικώς και εις την πόλιν της Καρύστου, εις την Σκύρον και τας Βορείους Σποράδας Νήσους.
Από το βιβλίο του Ν. Αναγνωστοπούλου «Η ΕΥΒΟΙΑ ΥΠΟ ΚΑΤΟΧΗΝ»
Εν Χαλκίδι ήδη ευρισκόμενοι οι Γερμανοί και αφού κατέλαβαν εις την ουσίαν πάντα τα αστικά κέντρα Βορείου και Κεντρικής Ευβοίας, και συμβολικώς πλείστα χωρία δια της διελεύσεως απλώς εξ αυτών, διότι ευρίσκοντο επί της δημοσίας οδού της αγούσης από Λουτρών Αιδηψού έως Χαλκίδος και τυπικώς την υπόλοιπον ύπαιθρον, ητοιμάσθησαν λίαν πρωί την 27ην Απριλίου (Κυριακήν του Θωμά), να προχωρήσουν προς Κύμην, δηλαδή δια Νότιον Εύβοιαν και συμπληρώσουν ούτω την κατάληψιν της Νήσου. Συγκροτήσαντες φάλαγγα εκ μοτοσυκλετών και αυτοκινήτων πλήρων ανδρών και με βαρύτατον οπλισμόν ανεχώρησαν δια της δημοσίας οδού την 6ην π.μ. ώραν.
Διασχίζοντες οι Γερμανοί όλην την απόστασιν την χωρίζουσαν την Χαλκίδα από την Κύμην καί συναντώντες εις το πέρασμα των χωρία και κωμοπόλεις, παντού εφέρθησαν αξιοπρεπώς, όπου διετάσσετο βραχύλεπτος στάσις.
ΙΙ. Ο Μητροπολίτης Παντελεήμων μετά του λαού Κύμης εις τον Καθεδρικόν Ναόν
Όταν έφθασαν εις Αλιβέριον περί την 7,1 5' π. μ. και εστάθμευσαν επ' ολίγον εις την κεντρικήν πλατείαν, το τηλέφωνον διεβίβασε την είδησιν εις τους Κυμαίους. Η είδησις μετεδόθη αστραπιαίος εις ολόκληρον την πόλιν. Το γεγονός επληροφορήθη και το εκκλησίασμα του Καθεδρικού Ναού.
Το αραιόν λειτουργούμενον πλήθος της στιγμής εκείνης εγένετο εντός ελαχίστων λεπτών της ώρας πυκνότατον με την θλιβεράν είδησιν, ότι έρχονται οι Γερμανοί, διότι ο κόσμος όλος έσπευσεν εις την εκκλησίαν, ίνα προσευχηθεί δια τελευταίαν φοράν ελεύθερος. Κατά την λειτουργίαν αυτήν, ήτις θα μείνη αλησμόνητος εις όλους τους Κυμαίους, δια το συγκινητικόν θέαμα όπερ επαρουσίασεν ο Λαός, όστις γονυπετής εν τω Ναώ ανέπεμπε δεήσεις εις τον Ύψιστον, εχοροστάτει ο Καρυστίας Μητροπολίτης Παντελεήμων, ο υπέροχος αυτός και Έξοχος Ιεράρχης, ο ασύγκριτος κληρικός εις πνευματικά χαρίσματα.
Ο Άγιος Παντελεήμων, όταν είδε την κοσμοσυρροήν αυτήν εν τω Ναώ, την φοβεράν θλίψιν, ην εδοκίμαζε το εκλεκτόν ποίμνιόν του, έκλαυσεν από βαθυτάτην συγκίνησιν. Συνελθών όμως αμέσως εκ της συγκινήσεως και εξελθών εις την Ωραίαν Πύλην, φέρων τα αρχιερατικά του άμφια και με μέτωπον προς το εκκλησίασμα ανέκραξε: «Βαστάτε παιδιά. Ήτο γραπτό μας να σκλαβωθούμε. Ενθυμηθήτε τα λόγια του Χριστού μας». «Μη φοβηθήτε από των αποκτεινόντων το σώμα, την δε ψυχήν μη δυναμένων αποκτείναι». Από το 1922, που έγινα πατέρας σας, περάσαμε πολλά χρόνια ευτυχισμένα μαζί. Μαζί θα πιούμε και τα φαρμάκια της σκλαβιάς, θυμηθήτε την Ιστορίαν μας και τον προορισμόν μας. Η Ελληνική σημαία δεν θα κυματίζη πλέον. Την υπέστειλαν οι κατακτηταί. Μα ο θεός εχάρισε για μας μια ακατάλυτη σημαία. Τον γαλάζιο ουρανό και τα ολόασπρα σύννεφα. Τη γαλανή θάλασσα και το λευκό φως, Αυτή την Ελληνική σημαία κανένας κατακτητής δεν θα μπόρεση να υποστείλει. Και 'γώ από σήμερα, όσον είναι σκλαβωμένη η Πατρίδα μας, άλλα αρχιερατικά δεν θα φορέσω εκτός από τα γαλανόλευκα. Όσες φορές με βλέπετε να λειτουργώ, να νομίζετε ότι βλέπετε μπρος σας να κυματίζη η Ελληνική σημαία . . . Βαστάτε παιδιά, Και αυτό θα περάσει. Γρήγορα θα ελευθερωθούμε . . .».
III. Οι Κατακτηταί εις την Κύμην
Δεν είχεν αποτελειώσει ακόμη τον λόγον του ο Παντελεήμων και «ηκούσθησαν στρίγκλικοι συριγμοί μοτοσυκλετιστών, διέσχισαν τον πονεμένο αέρα της Κύμης». Ο Λαός κατελήφθη από τρομερόν φόβον. Και μέρος μεν τούτου παρέμεινε προσευχόμενον με κατάνυξιν εν τω Ναώ επί πολλήν ώραν ακόμη, μέρος δε τούτου από την οπισθίαν θύραν της Εκκλησίας ετράπη προς τας οικίας του, δια να μη αντικρύση τους επιδρομείς. Από την οπισθίαν θύραν του Ναού έφυγε και ο Παντελεήμων, διότι ούτε εκ του μακρόθεν δεν ήθελε να ατενίση τους ανθρώπους της μισανθρωπίας. Εις την πλατείαν της πόλεως και εγγύς του Ναού εστάθμευσαν οι Γερμανοί και εχαιρέτισαν φασιστικά. Τούτους υπεδέχθη ο Πρόεδρος της Κοινότητος και ο Διοικητής της Υποδιοικήσεως Χωροφυλακής Κύμης Υπομοίραρχος Μπαχτής. ΄Ητο η ώρα ακριβώς 9,05' π.μ. Ο Κοινοτάρχης και ο Αστυνόμος ωδήγησαν τους Γερμανούς εις το Ξενοδοχείον και εμερίμνησαν δια την ανεύρεσιν τροφίμων δια τας ανάγκας των κατακτητών κατ’ εντολήν αυτών των ιδίων.
Με την κατάληψιν και της Κύμης εις των Γερμανών τάς χείρας περιήλθεν ολόκληρος η Εύβοια, μολονότι υπελείπετο να εισέλθουν τυπικώς και εις την πόλιν της Καρύστου, εις την Σκύρον και τας Βορείους Σποράδας Νήσους.
Από το βιβλίο του Ν. Αναγνωστοπούλου «Η ΕΥΒΟΙΑ ΥΠΟ ΚΑΤΟΧΗΝ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου