ΓΙΩΡΓΗΣ ΒΑΡΛΑΜΟΣ

Σκηνή από την "ΗΛΕΚΤΡΑ" του Σοφοκλή (Γ. Βαρλάμος)
Ο Τύμβος του Σοφοκλή στη Βαρυμπόμπη

«Ο Σοφοκλής του Βαρλάμου»
Κοινωφελής Επιχείρηση Δήμου Αχαρνών

19 Νοεμβρίου - 10 Δεκεμβρίου

Δημαρχείο Αχαρνών (Αίθουσα Εκθέσεων)
Φιλαδέλφειας & Μπόσδα
Περιοχή: Αχαρναί

« Ο Σοφοκλής του Βαρλάμου» Αντίγραφα από τα έργα που φιλοτέχνησε ο μεγάλος ζωγράφος και χαράκτης για την πολυτελή τρίτομη έκδοση των τραγωδιών του Σοφοκλή (Παρίσι, 1973) με τίτλο Union Latine d’ editions ( Παρίσι 1973).

ΖΩΓΡΑΦΟΣ: Γεώργιος Βαρλάμος

ΣΚΟΠΟΣ: Προβολή και ανάδειξη του χώρου του Τύμβου του Σοφοκλή στην περιοχή της Βαρυμπόμπης.

ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ:

Οι ώρες λειτουργίας για το κοινό θα είναι καθημερινά 10:00 π.μ. - 13:00 μ.μ., 18:00 -21:00 μ.μ. και Σάββατο 10:00 π.μ. - 13:00 μ.μ (πλην Κυριακής).

ΕΓΚΑΙΝΙΑ: 19 Νοεμβρίου ώρα: 19:30

Είσοδος: Ελεύθερη

Τηλέφωνο επικοινωνίας - Fax: 210-2321470

Υπεύθυνος Επικοινωνίας: Αρχαιολογικό Τμήμα Δήμου Αχαρνών Καθημερινές 8:00π.μ. -14:30μ.μ.

Η Κοινωφελής Επιχείρηση του Δήμου Αχαρνών (Κ.Ε.Δ.Α.) διοργανώνει έκθεση ζωγραφικής με τίτλο «ο Σοφοκλής του Βαρλάμου». Η έκθεση θα περιλαμβάνει τα αντίγραφα από τις 48 ακουαρέλες που φιλοτέχνησε ο μεγάλος ζωγράφος και χαράκτης Γιώργης Βαρλάμος για την πολυτελή τρίτομη έκδοση των τραγωδιών του Σοφοκλή (Παρίσι, 1973) με τίτλο Union Latine d’ editions ( Παρίσι 1973).

Η έκθεση πραγματοποιείται στα πλαίσια της προβολής και ανάδειξης του αρχαιολογικού χώρου του Τύμβου του Σοφοκλή στην περιοχή της Βαρυμπόμπης. Η επιλογή συνδέεται με το μνημείο και προσφέρει στο θεατή τη δυνατότητα να παρακολουθήσει τα έργα και το βίο του μεγάλου τραγικού της αρχαιότητας Σοφοκλή μέσα από τα έργα του νεοέλληνα ζωγράφου και χαράκτη Γεώργιου Βαρλάμου.

Η έκθεση θα πραγματοποιηθεί στον εκθεσιακό χώρο του Δημαρχείου Αχαρνών (Φιλαδελφείας & Μπόσδα) από τις 19 Νοεμβρίου μέχρι τις 10 Δεκεμβρίου 2008. Οι ώρες λειτουργίας για το κοινό θα είναι καθημερινά 10:00 π.μ. - 13:00 μ.μ., 18:00 - 21:00 μ.μ. και Σάββατο 10:00 π.μ. - 13:00 μ.μ (πλην Κυριακής). Στα εγκαίνια της έκθεσης στις 19 Νοεμβρίου και ώρα 19:30 θα μιλήσουν η θεατρολόγος καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αθηνών Χαρά Μπακονικόλα για τον μεγάλο τραγικό Σοφοκλή καθώς και η κριτικός - Ιστορικός Τέχνης Αθηνά Σχινά για τον ζωγράφο και το έργο του.

Έκδηλος είναι ο εκπαιδευτικός χαρακτήρας της έκθεσης και για το λόγο αυτό από τις 20 Νοεμβρίου θα λειτουργεί παράλληλα εκπαιδευτικό πρόγραμμα τις καθημερινές 10:00 π.μ. - 13:00 μ.μ.

ΤΥΜΒΟΣ ΤΟΥ ΣΟΦΟΚΛΗ

Ο Σοφοκλής πέθανε το 406 π.Χ επί Καλλίου άρχοντος και σύμφωνα με κάποιους μελετητές τάφηκε στην περιοχή των αρχαίων Αχαρνών. Ο επονομαζόμενος "Τύμβος του Σοφοκλή" βρίσκεται βόρεια των Αχαρνών, πάνω από την πλατεία της σημερινής Βαρυμπόμπης. Βιβλιογραφικά είναι γνωστός ως τύμβος της Καμβέζας, ανασκάφηκε το 1888 επί Γεωργίου Β΄ από τον διευθυντή των Βασιλικών Κτημάτων του Τατοΐου L. Muenter και κηρύχθηκε πρόσφατα αρχαιολογικός χώρος από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο.

Μέσα στον ταφικό περίβολο βρέθηκαν τρεις λίθινες σαρκοφάγοι. Τα κτερίσματα των δύο σαρκοφάγων ήταν λήκυθοι, αλάβαστρα και σιδερένιες στλεγγίδες. Η τρίτη σαρκοφάγος φαίνεται πως ανήκε σε γυναίκα, καθώς βρέθηκε σε αυτόν χάλκινος καθρέφτης. Σε μία από τις σαρκοφάγους υπήρχαν τα οστά ηλικιωμένου άνδρα.

Ο τύμβος ή «ηρίον» της Καμβέζας θεωρείται από πολλούς ερευνητές ο τάφος του Σοφοκλή. Ο Σοφοκλής, δημότης Κολωνού, καταγόταν από τη Δεκέλεια και η οικογένειά του είχε κτήματα στην περιοχή. Η θεωρία περί της ταφής του εκεί βασίζεται στις μαρτυρίες του ανώνυμου βιογράφου του, ο οποίος δίνει στοιχεία που οδηγούν σε αυτήν. Σύμφωνα με τον ανώνυμο βιογράφο του κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου, οι Σπαρτιάτες, που κατείχαν το φρούριο της Δεκέλειας, επέτρεψαν να ταφεί ο Σοφοκλής στον οικογενειακό του τάφο, ο οποίος βρισκόταν στο δρόμο προς τη Δεκέλεια. Την άδεια έδωσε ο Λύσανδρος έπειτα από την παράκληση των Αθηναίων αλλά και την παρέμβαση του ίδιου του θεού Διόνυσου που εμφανίστηκε στον ύπνο του επί τρεις συνεχόμενες βραδιές. Ο βιογράφος του Σοφοκλή αναφέρει στο σχετικό χωρίο ότι οι πατρώοι τάφοι του Σοφοκλή βρίσκονταν στην οδό που οδηγεί στη Δεκέλεια σε απόσταση 11 σταδίων από το «τείχος». Πολλοί ερευνητές θεωρούν ως βασικό στοιχείο τεκμηρίωσης την απόσταση αυτή ώστε να γίνει η ταύτιση με τον τύμβο της Καμβέζας, εφόσον ο βιογράφος του ποιητή αναφέρεται στο τείχος της Δεκέλειας.

Βιογραφικό Γιώργη Βαρλάμου:

Ο μεγάλος νεοέλληνας ζωγράφος και χαράκτης γεννήθηκε στην Πάρο το 1922. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και δάσκαλός του ήταν ο Γιάννης Κεφαλληνός, με τον οποίο υπήρξε συνολικά 11 χρόνια συνεργάτης. Στη δεκαετία 1950 σπούδασε με υποτροφία στη σχολή Καλών Τεχνών στο Παρίσι (χαρακτική στο εργαστήριο Καμί), καθώς και την τέχνη του γραμματοσήμου στο Τεχνικό Κολλέγιο Εστιέν.

Είναι εξίσου γνωστός ως ζωγράφος και ως χαράκτης. Βαθύς γνώστης των μυστικών της κλασικής χαρακτικής, είναι ίσως ο μόνος, εκτός από το Γαλάνη, που καλλιέργησε όλα τα είδη της: χαλκογραφία, ξυλογραφία, λιθογραφία, πραγματοποιώντας ένα εντυπωσιακό σε όγκο και νοηματική ολοκλήρωση έργο. Έχοντας μελετήσει βαθιά και επίμονα τους τρόπους πιστής απόδοσης των πιο διαφορετικών υλικών (σάρκα, ύφασμα, φυτά) με τα πιο διαφορετικά μέσα (λάδια, ακουαρέλες, χαρακτική) καταλήγει, μέσα από μια αφαιρετική διαδικασία, σε μια ζωγραφική που αποδίδει τη βαθύτερη ουσία της φύσης χωρίς εμφανείς λεπτομέρειες και σε μια χαρακτική, όπου τα λαμπρά χρώματα είναι παρόντα με τη χρήση μόνο του μαύρου.

Πέρα από τα αναρίθμητα ζωγραφικά και χαρακτικά έργα που φιλοτέχνησε, έχει επιμεληθεί καλλιτεχνικά ή έχει εικονογραφήσει, με χαρακτικά ή σχέδια, πάνω από 2000 βιβλία, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη της τέχνης του βιβλίου στη χώρα μας. Επίσης έχει φιλοτεχνήσει δεκάδες αφίσες κοινωνικού περιεχομένου.

Από την ογκώδη αυτή παραγωγή αναφέρονται μόνο οι Δέκα Λευκαί Λήκυθοι, μια μνημειώδης έκδοση για την οποία εργάστηκαν ο Κεφαλληνός και οι μαθητές του Μοντεσάντου, Δαμιανάκης, και Βαρλάμος, καθώς και η πολυτελής τρίτομη έκδοση των τραγωδιών του Σοφοκλή (Παρίσι, 1973) εικονογραφημένη με 48 ακουαρέλες που αποτελούν την έκθεσή μας.

Έλαβε μέρος και βραβεύθηκε σε διεθνείς εκθέσεις (Μόσχα, Βελιγράδι, Λειψία, Παρίσι, Λουγκάνο κ.α ), ενώ για το σύνολο του έργου του τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών, το 1955. Στα έργα του συγκέρασε την αδρότητα της ματιάς του με την λυρική του φύση, τη βαθιά του αγάπη για τον άνθρωπο και το σώμα του με την πνευματική λάμψη των ιδεών, για να τα σφραγίσει όλα με την ιερή λατρεία της ομορφιάς του κόσμου που ως αναχωρητής υπηρετεί. Έλαβε μέρος στις πανελλήνιες εκθέσεις του 1948 και του 1957.