ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΝΟΜΟΥ ΕΥΒΟΙΑΣ
ΣΤ। ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΙΑΙΡΕΣΗ 2010
Με τη νέα Διοικητική μεταρρύθμιση που πρόσφαρα ψηφίσθηκε στη Βουλή (Ν. 3852/2010 ΦΕΚ 87 Α΄/7-9-2010) στην Εύβοια συνιστώνται οι παρακάτω 8 Δήμοι:
1. Δήμος Χαλκιδέων με έδρα τη Χαλκίδα αποτελούμενος από τους δήμους α. Χαλκιδέων β. Ληλαντίων γ. Ανθηδώνος δ. Νέας Αρτάκης και ε. Αυλίδος, οι οποίοι καταργούνται.
2। Δήμος Διρφύων - Μεσσαπίων με έδρα τα Ψαχνά αποτελούμενος από τους δήμους α. Διρφύων και β. Μεσσαπίων, οι οποίοι καταργούνται.
3। Δήμος Ερέτριας με έδρα την Ερέτρια αποτελούμενος από τους δήμους α। Ερέτριας και β। Αμαρυνθίων, οι οποίοι καταργούνται.
4. Δήμος Καρύστου με έδρα την Κάρυστο αποτελούμενος από τους δήμους α. Καρύστου β. Στυρέων γ. Μαρμαρίου και την κοινότητα Καφηρέως, οι οποίοι καταργούνται.
5. Δήμος Ιστιαίας - Αιδηψού με έδρα την Ιστιαία αποτελούμενος από τους δήμους α. Ιστιαίας β. Αιδηψού γ. Αρτεμισίου δ. Ωρεών και την κοινότητα Λιχάδος, οι οποίοι καταργούνται.
6. Δήμος Μαντουδίου - Λίμνης – Αγίας ΄Αννας με έδρα τη Λίμνη Ευβοίας αποτελούμενος από τους δήμους α. Νηλέως β. Ελυμνίων και γ. Κηρέως, οι οποίοι καταργούνται.
7. Δήμος Κύμης - Αλιβερίου με έδρα το Αλιβέρι και ιστορική έδρα την Κύμη αποτελούμενος από τους δήμους α. Κύμης β. Κονιστρών γ. Ταμυνέων δ. Αυλώνος και ε. Δυστίων, οι οποίοι καταργούνται.
Β. Στο δήμο Σκύρου δεν επέρχεται καμία μεταβολή
Με αφορφή τη νέα Διοικητική Μεταρρύθμιση στην τοπική αυτοδιοίκηση - το "Πρόγραμμα Καλλικρατης" η Διοικητική διαίρεση του Νομού Ευβοίας και ειδικά η περιοχή Κύμης - Κονιστρών από τη σύσταση του Ελληνικού Κράτους μέχρι σήμερα έχει ως εξής:।
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟ 1833 ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ.
Α।ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Με το Πρωτόκολλο Περί Ανεξαρτησίας της Ελλάδος του Λονδίνου της 22ας Ιανουαρίου)3ης Φεβρουαρίου 1830 που υπογράφηκε από τις τρεις Μεγάλες Δυνάμεις, της Μεγάλης Βρετανίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας, ιδρύθηκε Ανεξάρτητο Ελληνικό Κράτος με σύνορα μέχρι την γραμμή Σπερχειού και των εκβολών του Αχελώου ποταμού. Στο νεοϊδρυθέν κράτος συμπεριλαμβάνονταν εκτός από την Πελοπόννησο και ένα μεγάλο μέρος της Στερεάς Ελλάδος, η Νήσος Εύβοια ολόκληρος, οι Βόρειοι Σποράδες («Δαιμονόνησοι» όπως ονομάζονταν τότε), η νήσος Σκύρος, οι Κυκλάδες, συμπεριλαμβανομένης και της νήσου Αμοργού και τα νησιά του Αργοσαρωνικού.Οι προσπάθειες για βελτίωση των συνόρων συνεχίσθηκαν και η τελική ρύθμιση του Ελληνικού ζητήματος έγινε το 1832 με τη σύμβαση του Λονδίνου το Μάιο και την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης τον Ιούλιο ορίζεται ανεξάρτητο Ελληνικό Κράτος με βασιλιά τον Όθωνα της Βαυαρίας και με οριστικά σύνορα του πρώτου Ελληνικού Κράτους την γραμμή των κόλπων του Παγασητικού – Αμβρακικού κόλπου, χωρίς να μεταβληθεί το καθεστώς των νησιών.Έτσι στις 25 Ιανουαρίου του 1833 με το Αγγλικό πολεμικό πλοίο «ΜΑΔΑΓΑΣΚΑΡΗ» αποβιβάσθηκε στο Ναύπλιο ο βασιλιάς Όθων, σε ηλικία 17 ετών, συνοδευόμενος από τα μέλη της Αντιβασιλείας, τρεις Βαυαρούς αξιωματούχους, οι οποίοι ανέλαβαν για λογαριασμό του ανήλικου Βασιλιά των ανασυγκρότηση του Νέου Ελληνικού Κράτους.
Β. ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ
Η εκκένωση του Νησιού της Εύβοιας από τους Τούρκους δεν έγινε όμως άμεσα όπως προέβλεπε το πρωτόκολλο της Συνθήκης του 1830 αλλά έγινε το 1833. Στις 7 Απριλίου 1833 ο Χατζή Ισμαήλ Μπέης παρέδωσε τα κλειδιά του φρουρίου της Χαλκίδας μέσα σε αργυρό δίσκο στον εκπρόσωπο της Κυβέρνησης Ιάκωβον Ρίζον – Νερουλόν. Έκτοτε όλη η Εύβοια απελευθερώθηκε, έτσι και η Κύμη.Μετά την απομάκρυνση των Τούρκων οι κάτοικοι της περιοχής ξαναγύρισαν στα σπίτια τους από τη Σκύρο τις Βόρειες Σποράδες και τα άλλα μέρη που είχαν διασκορπισθεί. Πρώτο τους μέλημα ήταν η ανοικοδόμηση και αποκατάσταση των σπιτιών τους από τις λεηλασίες των Τούρκων.
Το ξεκίνημα για τη Διοικητική οργάνωση της χώρας έγινε το 1833. Έτσι με το Βασιλικό διάταγμα (Β.Δ.) της 3/15 Απριλίου του 1833 το οποίο δημοσιεύθηκε στο τεύχος 12/6-4-1833 του Φύλλου Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (Φ.Ε.Κ.) και με τον τίτλο «Περί της Διαιρέσεως του Βασιλείου και της Διοικήσεώς του» το Βασίλειον της Ελλάδος, όπως είχε βγει μέσα από τον Πόλεμο και την Επανάσταση του 1821 διαιρέθηκε σε 10 νομούς και 42 Επαρχίες.
Μεταξύ των 10 νομών ήταν και ο νομός Ευβοίας ο οποίος περιελάμβανε το νησί Εύβοια και τις Βόρειες Σποράδες, διαιρέθηκε δε σε τρεις επαρχίες:
1) Την Επαρχία Χαλκίδος με πρωτεύουσα την Χαλκίδα
2) Την Επαρχία Καρυστίας με πρωτεύουσα την Κάρυστο.
3) Την Επαρχία των Βορείων Σποράδων η οποία περιελάμβανε τα νησιά Σκόπελος, Σκιάθος, Σκύρος και Ηλιοδρόμιον (σημερινή Αλόννησο) με πρωτεύουσα την Σκόπελο.
Έδρα του νομού ορίσθηκε η Χαλκίδα. Ακριβής προσδιορισμός των ορίων μεταξύ των επαρχιών Χαλκίδος και Καρύστου δεν έγινε αλλά αναβλήθηκε γι’ αργότερα.
Σύμφωνα με το ανωτέρω διάταγμα τη διοίκηση του νομού ασκούσε ο Νομάρχης με τη συνδρομή εκλεγμένου Νομαρχιακού Συμβουλίου, της επαρχίας ο Έπαρχος, που υποστηριζόταν από εκλεγμένο Επαρχιακό Συμβούλιο και του Δήμου ένας δημογέροντας που διοικούσε με τη συνδρομή δημογεροντικού συμβουλίου. Ο Νομάρχης και ο Έπαρχος διοριζόταν από την κεντρική διοίκηση ενώ οι επικεφαλείς των Δήμων εκλέγονταν από τους δημότες. Ο τρόπος όμως εκλογής των Δημάρχων ήταν τέτοιος ούτως ώστε ο εκλεγμένος ήταν πάντοτε ευνοούμενος της Κεντρικής Κυβέρνησης.
Πρώτος Νομάρχης διορίσθηκε ο Γεώργιος Αινιάν με την από 23 Απριλίου / 5 Μαϊου 1833 απόφαση.
Με το Διάταγμα 5 της 31 Αυγούστου 1835 (ΦΕΚ 5/1835) η έδρα της επαρχίας Καρυστίας μεταφέρθηκε από την Κάρυστο στην Κύμη. Με το Βασ. Διάταγμα της 7-12-1942 (ΦΕΚ 11) έδρα του επάρχου Καρυστίας ορίσθηκε η Κάρυστος.Με το Β.Δ. 20/21-6-1836 που δημοσιεύθηκε στο Φ.Ε.Κ. 28 και με τον τίτλο «Περί Διοικητικού Οργανισμού» η Εύβοια διαιρέθηκε σε δύο Διοικήσεις:
Την Διοίκηση Ευβοίας, η οποία περιελάμβανε την Επαρχία Χαλκίδος και τα νησιά Σκιάθος, Σκόπελος και Ηλιοδρόμιον και έδρα την Χαλκίδα.
Την Διοίκηση Καρύστου, η οποία περιελάμβανε την Επαρχία Καρύστου και το νησί της Σκύρου, και έδρα την Κύμη.
Το ανωτέρω Β.Δ. ακυρώθηκε με το νόμο ΚΕ΄ της 5/8-12-1845 «Περί Διοικητικής Διαιρέσεως του Κράτους», με τον οποίο η επικράτεια διαιρέθηκε σε 10 νομούς και 49 επαρχίες.Ο νομός Ευβοίας περιελάμβανε:
1) την Επαρχία Χαλκίδος,
2)την Επαρχία Ξηροχωρίου,
3) την Επαρχία Καρυστίας και
4) την Επαρχία Σκοπέλου
Με το Β.Δ. 5/20-12-1845 έδρα του Νομάρχου Ευβοίας ορίσθηκε η Χαλκίς, του Επάρχου Καρυστίας η Κύμη, του Επάρχου Σκοπέλου η Σκόπελος, ενώ με το από του 1846 – 15-6-1846 Β.Δ. (Φ.Ε.Κ. 18) έδρα του Επάρχου Ξηροχωρίου Ορίσθηκε το Ξηροχώρι.
Με το άρθρο 4 του Νόμου Κ.Ε. της 5-12-1845 (ΦΕΚ 32) συνεστήθη η επαρχία Ξηροχωρίου με έδρα το Ξηροχώριον, η δε επαρχία Βορείων Σποράδων μετονομάσθηκε σε επαρχία Σκοπέλου. Με το Βασ. Διάταγμα της 12-12-1927 (ΦΕΚ 304) η επαρχία Ξηροχωρίου μετονομάσθηκε σε επαρχία Ιστιαίας.
Με τον Νόμο ΥΜΕ΄ της 6-3-1858 (ΦΕΚ 8) η νήσος Σκύρος αποσπάστηκε από την επαρχία Σκοπέλου και υπάχθηκε στην επαρχία Καρυστίας.Η επαρχία Σκοπέλου με τον νόμο ΒΧΔ΄ της 6-7-1899 (ΦΕΚ 136) υπάχθηκε στο νομό Μαγνησίας, επανήλθε όμως στο νομό Ευβοίας με τον νόμο ΓΥΛΔ΄ της 16-11-1909 (ΦΕΚ 282), λο΄γω κατάργησης του νομού Μαγνησίας. Με το άρθρο 1 όμως του Νομ. Διατάγματος της 2-7-1942 (ΦΕΚ 169) η επαρχία Σκοπέλου απεσπάσθη από το Νομό Ευβοίας και υπάχθηκε στο Νομό Μαγνησίας, όπου και υπάγεται μέχρι και σήμερα.
Με τον Α.Ν. 1160/29-3-1938 (ΦΕΚ 127), τμήμα της Βοιωτικής ακτής του Ευρίπου αποσπάσθηκε από την επαρχία Θηβών και προσαρτήθηκε στην επαρχία Χαλκίδοε του Νομού Ευβοίας.Η σύσταση των Δήμων έγινε με το Βασιλικό Διάταγμα της 27-12-1933. Κατά κανόνα οι Δήμοι ήταν ενότητες χωριών, είχαν στοιχειώδη οικονομική αυτοδυναμία και αρμοδιότητες σε θέματα εκπαίδευσης, πρόνοιας, δημόσιας τάξης, κλπ. Το κάθε χωριό διατηρούσε την Διοικητική του Αρχή, τον Ειδικό Πάρεδρο, που διοριζόταν μαζί με το Δήμαρχο και ήταν εκπρόσωπός του.Οι Δήμοι διακρίνονταν σε τρεις τάξεις ανάλογα με τον πληθυσμό αυτών.
Α΄ τάξις: Δήμοι με 10.000 κατοίκους τουλάχιστον
Β΄ τάξις: Δήμοι με 2.000 κατοίκους τουλάχιστον
Γ΄ τάξις: Δήμοι με κατοίκους λιγότερους από 2.000
Κατά την πρώτη σύσταση των Δήμων ο νομός Ευβοίας περιελάμβανε τους παρακάτω Δήμους: (Στον πίνακα που δημοσιεύθηκε στο Παράρτημα της υπ’ αριθμ. 2/1837 Εφημερίδος της Κυβερνήσεως περιλαμβάνεται η τάξις στην οποία ανήκε ο κάθε Δήμος ανάλογα με τον πληθυσμό, η έδρα του κάθε Δήμου καθώς και ο Δήμαρχος και ο Εισπράκτωρας των Δημοσίων Φόρων)
Επικεφαλείς των νομών τοποθετήθηκαν νομάρχες με στρατιωτικές και πολιτικές εξουσίες ενώ επικεφαλείς των επαρχιών τοποθετήθηκαν έπαρχοι, διορισμένοι από τον Βασιλέα. Περιεστοιχείζοντο από αιρετά νομαρχιακά και επαρχιακά συμβούλια τα οποία όμως είχαν περιορισμένες αρμοδιότητες. Τους Δημάρχους τους διόριζε ο Βασιλιάς ή ο Νομάρχης, η εκλογή δε γινόταν από τρεις υποψηφίους που πρότεινε ειδικό δημαιρεσιακό συμβούλιο. Τα Δημοτικά Συμβούλια εκλέγοντο από τους πολίτες που πλήρωναν τους περισσότερους φόρους.Η σύσταση των πρώτων Δήμων του Νομού Ευβοίας, όπως αυτοί δημοσιεύθηκαν στο παράρτημα του ΦΕΚ 2/1837, έχουν ως κατωτέρω:
1. ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΥΒΟΙΑΣΑ/Α……ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΔΗΜΟΥ…..ΤΑΞΙΣ ΔΗΜΟΥ…….ΕΔΡΑ ΔΗΜΟΥ
1……………………Χαλκίς………………………..2……………….Χαλκίς
2……………………Μεσσαπείς……………..…......3…………..…...Ψαχνά
3……………………Αιγείς…………………………3………….…….Λίμνη
4……………………Αιδειψός……………………...3….….…..…….Αιδειψός
5……………………Λιχαδείς………………….......3……….……….Λιχάς
6………….……….Ιστείς………………………......3………….……Ξηροχώρι
7……………………Αρτεμισείς…………….......…3…………..……Ελληνικά
8……………………Κιρονιλείς…………….…...…3……..……..….Μαντούδι
9……………………Διρφείς…………………....…3….………...Στρόπωνες
10…………………..Λιλαντείς……………….…...3………..……...Στενή
11…………………..Ερετριείς………………...….3……….….….Ερέτρια
12……………….....Αμαρινθείς……….……..…...3……..……….Βάθεια
ΥΠΟΔΟΙΚΗΣΗ ΣΚΟΠΕΛΟΥ ΚΑΙ ΣΚΙΑΘΟΥ
13…………………… Σκόπελος …………………..2…………. Σκόπελος
14…………………… Γλώσσα …………………....3………….. Γλώσσα
15…………………… Σκιάθος ……………….……3……….…… Σκιάθος
16…………………… Αλόνησος ………….………3…………. Αλόνησος
2. ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΡΥΣΤΙΑΣ
1…………………… Κάρυστος …………………..2………….. Κάρυστος
2…………………… Στύρα …………………..…..3…………... Στούρα
3…………………… Δυστείς …………..…………3….……. Αυλωνάρι
4…………………… Κύμη ……………………....3..….….…. Κύμη
5…………………… Κοτυλείς …………….…......3….……..Καστροβαλά
6………….……..…Κονιστρείς …………..…..….3…….…. Κονίστραις
7…………………… Ταμυνείς ………………..…3………..…. Αληβέρου
8…………………… Σκύρος ………………..…..3……..……. Σκύρος
Γ. ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΚΥΜΗΣ - ΚΟΝΙΣΤΡΩΝ
Η περιοχή μας είχε χωριστεί σε τρεις Δήμους, κάθε δε Δήμος περιελάμβανε τους εξής οικισμούς (όπως αυτοί αναγράφονται στο παράρτημα της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως με αριθμό 2/1837):
Κύμη: Κούμη, Οξίλιθος, Κληματάρι, Κήπος, Κουρούνη, Ποταμιά, Ανορία, Μονή Σωτήρος, Μονή Μάντσαρι. Έδρα του Δήμου ορίσθηκε η Κύμη. Δήμαρχος ο Ν. Οικονόμου και εισπράκτορας ο Παύλος Ι. Παππά.
Κοτυλείς: Τμήμα Καστροβαλά με έδρα τον Καστροβαλά και Δήμαρχο τον Β. Νικολαϊδη και εισπράκτορα τον Ν. Ιωάννου.
Κονιστρείς: Καδή, Κονίστρανη, Πασσά, Κακοχώρι, Επισκοπή, Δρέσματα, Σπηλιαίς, Μονόδρη, Βρύσηςι, Νιοχώρι, Γάγια, Μανίκια, Μακροχώρι, Κρεμαστός, Μονή Αλίβανος. Έδρα του Δήμου ορίσθηκαν οι Κονίστραις και Δήμαρχος ο Γ. Ψυχουιός και εισπράκτορας ο Δ. Λιανόπουλος.
Σημείωση: Η ορθογραφία των οικισμών αναγράφεται όπως αναγράφεται και στο σχετικό ΦΕΚ.
Με Β.Δ. της 12-2-1848 τμήμα των Δήμων Δυστίων και Κονιστρών αποσπάστηκαν και απετέλεσαν τον νέο Δήμο Αυλώνος.
Από το Δήμο Κονιστρών αποσπάσθηκαν οι οικισμοί: Μονόδρη, ΝεοχώριΤο Μετόχι κατά την πρώτη Διοικητική διαίρεση υπάχθηκε στο Δήμο Διρφύων .
Με το Διάταγμα της 27 Νοεμβρίου – 9 Δεκεμβρίου 1840 (ΦΕΚ 5/1841) 7 Δήμοι της επαρχίας Χαλκίδος μετασχηματίζονται σε 4. Έτσι το Μετόχι βρέθηκε να υπάγεται στο Δήμο Ληλαντίων, μαζί με τους Στρόπονες και τη διαλυμένη Μονή του Αγίου Νικολάου. Στη συνέχεια από το 1882 συνεστήθη εκ νέου ο Δήμος Διρφύων στον οποίο υπήχθησαν οι οικισμοί Μετόχι και Κούτουρλα.
Με το Διάταγμα 15/27-12-1836 ΦΕΚ Α΄ 76/1836 το χωρίον Κουρούνη υπήχθη εις τον Δήμον Κοτυλαίων.
Με το Διάταγμα 4-9-1848 ΦΕΚ σ. 160/1848, τα χωρία Καδή και Κακοχώρι του Δήμου Κονιστρίων ως και το χωρίον Κουρούνη υπήχθησαν εις τον Δήμον Κοτυλαίων.
Από το 1861 μέχρι το 1912 δεν είχαμε σημαντικές μεταβολές στη Διοικητική διαίρεση των υπαρχόντων νομών και Δήμων. Έτσι οι τρεις Δήμοι απαρτίζονταν από τα παρακάτω χωριά.
Δήμος Κυμαίων: Κύμη, Ενορία, Ποταμιά, Οξύλιθος, Μονή Σωτήρος, Πλατάνι της Μονής Σωτήρος, Μάντζαρη και το χωρίον Κληματάρι.
Δήμος Κοτυλαίων: Καλημεργιάνοι, Γραμματικιάνοι, Καλλιάνοι, Μαλετιάνοι, Πύργος, Βίταλον, Ανδρουνιάνοι, Κουρούνια, Κακολύρι, Κάδι, Μετόχιον της Μονής Σωτήρος.
Δήμος Κονιστρίων: Κονίστρες – Δυρρεύματα, Πασιά, Βρύσις, Επισκοπή, Γαϊα, Κρεμαστός, Μακροχώρι, Μανήκια, Κήποι, Μετόχι της Μονής Κλειβάνου Σπηλιαίς (Κλείβανος).
Δ. ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΑΠΟ ΤΟ 1912
Με το Διάταγμα της 11/16-8-1912 (ΦΕΚ. Α΄ 245/1912) «Περί αναγνωρίσεως των Δήμων και Κοινοτήτων» η Επαρχία Καρυστίας περιελάμβανε τους εξής Δήμους:Δήμος ΚαρύστουΔήμος ΚύμηςΔήμος ΣκύρουΤα χωριά που μέχρι πρότινος υπαγόντουσαν στους Δήμους Κυμαίων, Κοτυλαίων και Κονιστρίων αποτέλεσαν ξεχωριστές κοινότητες, στις οποίες υπαγόντουσαν μικρότεροι οικισμοί, ως εξής:
Κοινότης Κύμης. Περιελάμβανε Κύμη, Παραλία Κύμης και Μονή Σωτήρος. Η Παραλία Κύμης με το Δ. 4-7-1929 ΦΕΚ/Α΄ 221/1929 Αναγνωρίσθηκε ως Κοινότητα ενώ με το Δ. 13-9-1944 ΦΕΚ/Α΄ 204/1944 προσαρτήθηκε και πάλι στην Κύμη. Η κοινότητα αναγνωρίσθηκε ως Δήμος με το Ν.Δ. 107/26-9-1946 (ΦΕΚ Α΄ 290/1946)
Κοινότητα Αγίου Βλασίου. Περιελάμβανε τους οικισμούς Πασά και Λόκα. Μετονομάσθηκε σε Άγιος Βλάσιος με το Β.Δ. 26-7-1954,ΦΕΚ Α΄ 188/1954.
Κοινότητα Ανδρονιάνων. Περιελάμβανε τους οικισμούς Ανδρονιάνοι και Δένδρα. Ο οικισμός Δένδρα μετονομάσθηκε από Καρασαλιάνοι με το Β.Δ. 26-7-1954 ΦΕΚ/Α΄ 188/1954
Κοινότητα Άνω Κουρουνίου. Αναγνωρίσθηκε ως Κοινότητα στις 22-3-1929 (ΦΕΚ/Α΄ 116/1929)
Κοινότητα Άνω Ποταμίας. Περιελάμβανε τον οικισμό Ποταμιά. Με την απογραφή του 1951 καθορίσθηκε ως ορθή γραφή του ονόματος η Άνω Ποταμιά.
Κοινότητα Βιτάλων. Περιελάμβανε τους οικισμούς Βίταλα, Κρινιάνοι, Χαροκόπου, Μαλετιάνοι. Ο οικισμός Μαλετιάνοι Αναγνωρίσθηκε ως Κοινότητα με το Β.Δ. 5-3-1919 ΦΕΚ/Α΄ 54/1919
Κοινότητα Ενορίας. Περιλαμβάνει τον οικισμό Ενορία.
Κοινότητα Καδίου. Περιελάμβανε τους οικισμούς Κάδι και Γιάννηδες.
Κοινότητα Καλημεριάνων. Περιελάμβανε τους οικισμούς Καλημεριάνοι Γραμματικιάνοι, Κολιάνοι, Μεντούλη. Οι οικισμοί Γραμματικιάνοι και Κολιάνοι αποτέλεσαν ξεχωριστή κοινότητα Γραμματικιάνων από το 1933 (Δ. 13-3-1933 ΦΕΚ/Α΄ 66/1933)-1947 (Β.Δ. 5-12-1947 ΦΕΚ/Α΄ 276/1947, η οποία καταργήθηκε και πάλι με Β.Δ. την 5-12-1947 ΦΕΚ/Α΄ 276/1947.
Κοινότητα Κάτω Κουρουνίου. Μέχρι το 1929 περιελάμβανε και το Άνω Κουρούνι το οποίο από τότε αποτέλεσε ξεχωριστή κοινότητα.
Κοινότητα Πλατάνας. Με την αναγνώριση της περιελάμβανε τους οικισμούς Κάτω Ποταμίας και Πλατάνας. Με το Β.Δ. 937 Της 1/24-11-1966 (ΦΕΚ Α΄ 259) μετονομάσθηκε σε Πλατάνα.
Κοινότητα Κήπων. Περιελάμβανε τους οικισμούς Κήποι και Σπηλιαίς.
Κοινότητα Κονιστρών. Περιελάμβανε τους οικισμούς Κονίστραις, Διρρεύματα και την Μονή Κλιβάνου όσο υπήρχε.
Κοινότητα Κρεμαστού. Περιελάμβανε τον οικισμό Κρεμαστός.
Κοινότητα Μακρυχωρίου. Περιελάμβανε τον οικισμό Μακρυχώρι.
Κοινότητα Μαλετιάνων. Αναγνωρίσθηκε με το Β.Δ. 5-3-1919 ΦΕΚ/Α΄ 54/1919
Κοινότητα Μανικίων. Περιελάμβανε τον οικισμό Μανίκια.
Κοινότητα Μονοδρίου. Περιελάμβανε τους οικισμούς Μονόδρη και Κοίλη
Κοινότητα Οξυλίθου. Περιελάμβανε τους οικισμούς Οξηλίθου, Κληματάρι, παραλία (Στόμιο) και την Μονή Μάντζαρη.
Κοινότητα Παραλία Κύμης. Αναγνωρίσθηκε ως κοινότητα με το Δ. 4-7-1929 ΦΕΚ/Α΄ 221/1929 αποσπασθεία από την Κοινότητα Κύμης, και προσαρτήθηκε πάλι στην Κύμη με το Δ. 13-9-1944 ΦΕΚ/Α΄ 204/1944, αναγνωρίσθηκε δε εκ νέου κοινότητα με το Β.Δ. 26-11-1947, (ΦΕΚ Α΄ 276/1947),
Κοινότητα Πύργου. Περιελάμβανε τους οικισμούς Πύργος και Καλλιανοί
Κοινότητα Ταξιαρχών. Αρχική ονομασία Κακολύρι. Μετονομάσθη σε Ταξιάρχες με την Α.Υ. Εσωτερικών 62849/29-12-1915 ΦΕΚ/Β΄ 2/1916.
Κοινότητα Μετοχίου. Περιελάμβανε τους οικισμούς Μετόχι και Κούτουρλα.
Ε. ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΑΠΟ ΤΟ 1998
Με τον Ν. 2539/1997 (ΦΕΚ. Α΄ 244/4-12-1997), με θέμα «Συγκρότηση της Πρωτοβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης» ανασυγκροτήθηκε η πρωτοβάθμια τοπική αυτοδιοίκηση. Συγκεκριμένα καταργήθηκαν όλοι οι υπάρχοντες Δήμοι και Κοινότητες και ιδρύθηκαν 900 νέοι Δήμοι και 133 Κοινότητες σε όλη την Επικράτεια. Επίσης με τον ίδιο νόμο καταργήθηκε ο διαχωρισμός των νομών σε Επαρχίες. Έτσι η Διοικητική διαίρεση του Κράτους περιλαμβάνει μόνο νομούς, Δήμους και Κοινότητες.Στο νομό Ευβοίας συστάθηκαν 21 Δήμοι και 1 Κοινότητα:
Δήμος Αιδηψού με πρωτεύουσα τα Λουτρά Αιδηψού.
Δήμος Αμαρυνθίων με πρωτεύουσα την Αμάρυνθο.
Δήμος Ανθηδώνος με πρωτεύουσα τη Δροσιά.
Δήμος Αρτεμισίου με πρωτεύουσα το Αρτεμίσιο.
Δήμος Αυλίδος με πρωτεύουσα το Βαθύ.
Δήμος Αυλώνος με πρωτεύουσα το Αυλωνάρι
Δήμος Διρφύων με πρωτεύουσα τη Στενή Δίρφυος.
Δήμος Δυστίων με πρωτεύουσα τα Κριεζά.
Δήμος Ελυμνίων με πρωτεύουσα τη Λίμνη.
Δήμος Ιστιαίας με πρωτεύουσα την Ιστιαία.
Δήμος Καρύστου με πρωτεύουσα την Κάρυστο.
Δήμος Κηρέως με πρωτεύουσα το Μαντούδι.
Δήμος Κονιστρών με πρωτεύουσα τις Κονίστραις.
Δήμος Κύμης με πρωτεύουσα την Κύμη.
Δήμος Ληλαντίων με πρωτεύουσα το Βασιλικό.
Δήμος Μαρμαρίου με πρωτεύουσα το Μαρμάρι.
Δήμος Μεσσαπίων με πρωτεύουσα τα Ψαχνά.
Δήμος Νηλέως με πρωτεύουσα την Αγία Άννα.
Δήμος Στυραίων με πρωτεύουσα τα Στύρα.
Δήμος Ταμιναίων με πρωτεύουσα το Αλιβέρι.
Δήμος Ωρεών με πρωτεύουσα τους Ωρεούς.
Κοινότητα Καφηρέως με πρωτεύουσα την Αμυγδαλέα.
Οι οικισμοί της περιοχής μας συμπεριελήφθηκαν σε δύο Δήμους:
1. Δήμος Κονιστρών αποτελούμενος από τις κοινότητες: 1. Αγίου Βλασίου, 2. Ανω Κουρουνίου, 3. Βρύσης, 4. Καδίου, 5. Κάτω Κουρουνίου, 6. Κήπων, 7. Κονίστρων, 8. Κρεμαστού, 9. Μακρυχωρίου, 10. Μανικιών, 11. Μονοδρύου, οι οποίες καταργούνται.
Έδρα του δήμου ορίσθηκαν οι Κονίστρες.
2. Δήμος Κύμης αποτελούμενος από το δήμο Κύμης και τις κοινότητες: 1. Ανδρωνιάνων, 2. Ανω Ποταμιάς, 3. Βιτάλων, 4. Ενορίας, 5. Καλημεριάνων, 6. Μαλετιάνων, 7. Μετοχίου Διρφύων, 8. Οξυλίθου, 9. Πλατάνας, 10. Πύργου, 11. Ταξιαρχών, οι οποίοι καταργούνται.
Έδρα του δήμου ορίσθηκε η Κύμη।
Α।ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Με το Πρωτόκολλο Περί Ανεξαρτησίας της Ελλάδος του Λονδίνου της 22ας Ιανουαρίου)3ης Φεβρουαρίου 1830 που υπογράφηκε από τις τρεις Μεγάλες Δυνάμεις, της Μεγάλης Βρετανίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας, ιδρύθηκε Ανεξάρτητο Ελληνικό Κράτος με σύνορα μέχρι την γραμμή Σπερχειού και των εκβολών του Αχελώου ποταμού. Στο νεοϊδρυθέν κράτος συμπεριλαμβάνονταν εκτός από την Πελοπόννησο και ένα μεγάλο μέρος της Στερεάς Ελλάδος, η Νήσος Εύβοια ολόκληρος, οι Βόρειοι Σποράδες («Δαιμονόνησοι» όπως ονομάζονταν τότε), η νήσος Σκύρος, οι Κυκλάδες, συμπεριλαμβανομένης και της νήσου Αμοργού και τα νησιά του Αργοσαρωνικού.Οι προσπάθειες για βελτίωση των συνόρων συνεχίσθηκαν και η τελική ρύθμιση του Ελληνικού ζητήματος έγινε το 1832 με τη σύμβαση του Λονδίνου το Μάιο και την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης τον Ιούλιο ορίζεται ανεξάρτητο Ελληνικό Κράτος με βασιλιά τον Όθωνα της Βαυαρίας και με οριστικά σύνορα του πρώτου Ελληνικού Κράτους την γραμμή των κόλπων του Παγασητικού – Αμβρακικού κόλπου, χωρίς να μεταβληθεί το καθεστώς των νησιών.Έτσι στις 25 Ιανουαρίου του 1833 με το Αγγλικό πολεμικό πλοίο «ΜΑΔΑΓΑΣΚΑΡΗ» αποβιβάσθηκε στο Ναύπλιο ο βασιλιάς Όθων, σε ηλικία 17 ετών, συνοδευόμενος από τα μέλη της Αντιβασιλείας, τρεις Βαυαρούς αξιωματούχους, οι οποίοι ανέλαβαν για λογαριασμό του ανήλικου Βασιλιά των ανασυγκρότηση του Νέου Ελληνικού Κράτους.
Β. ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ
Η εκκένωση του Νησιού της Εύβοιας από τους Τούρκους δεν έγινε όμως άμεσα όπως προέβλεπε το πρωτόκολλο της Συνθήκης του 1830 αλλά έγινε το 1833. Στις 7 Απριλίου 1833 ο Χατζή Ισμαήλ Μπέης παρέδωσε τα κλειδιά του φρουρίου της Χαλκίδας μέσα σε αργυρό δίσκο στον εκπρόσωπο της Κυβέρνησης Ιάκωβον Ρίζον – Νερουλόν. Έκτοτε όλη η Εύβοια απελευθερώθηκε, έτσι και η Κύμη.Μετά την απομάκρυνση των Τούρκων οι κάτοικοι της περιοχής ξαναγύρισαν στα σπίτια τους από τη Σκύρο τις Βόρειες Σποράδες και τα άλλα μέρη που είχαν διασκορπισθεί. Πρώτο τους μέλημα ήταν η ανοικοδόμηση και αποκατάσταση των σπιτιών τους από τις λεηλασίες των Τούρκων.
Το ξεκίνημα για τη Διοικητική οργάνωση της χώρας έγινε το 1833. Έτσι με το Βασιλικό διάταγμα (Β.Δ.) της 3/15 Απριλίου του 1833 το οποίο δημοσιεύθηκε στο τεύχος 12/6-4-1833 του Φύλλου Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (Φ.Ε.Κ.) και με τον τίτλο «Περί της Διαιρέσεως του Βασιλείου και της Διοικήσεώς του» το Βασίλειον της Ελλάδος, όπως είχε βγει μέσα από τον Πόλεμο και την Επανάσταση του 1821 διαιρέθηκε σε 10 νομούς και 42 Επαρχίες.
Μεταξύ των 10 νομών ήταν και ο νομός Ευβοίας ο οποίος περιελάμβανε το νησί Εύβοια και τις Βόρειες Σποράδες, διαιρέθηκε δε σε τρεις επαρχίες:
1) Την Επαρχία Χαλκίδος με πρωτεύουσα την Χαλκίδα
2) Την Επαρχία Καρυστίας με πρωτεύουσα την Κάρυστο.
3) Την Επαρχία των Βορείων Σποράδων η οποία περιελάμβανε τα νησιά Σκόπελος, Σκιάθος, Σκύρος και Ηλιοδρόμιον (σημερινή Αλόννησο) με πρωτεύουσα την Σκόπελο.
Έδρα του νομού ορίσθηκε η Χαλκίδα. Ακριβής προσδιορισμός των ορίων μεταξύ των επαρχιών Χαλκίδος και Καρύστου δεν έγινε αλλά αναβλήθηκε γι’ αργότερα.
Σύμφωνα με το ανωτέρω διάταγμα τη διοίκηση του νομού ασκούσε ο Νομάρχης με τη συνδρομή εκλεγμένου Νομαρχιακού Συμβουλίου, της επαρχίας ο Έπαρχος, που υποστηριζόταν από εκλεγμένο Επαρχιακό Συμβούλιο και του Δήμου ένας δημογέροντας που διοικούσε με τη συνδρομή δημογεροντικού συμβουλίου. Ο Νομάρχης και ο Έπαρχος διοριζόταν από την κεντρική διοίκηση ενώ οι επικεφαλείς των Δήμων εκλέγονταν από τους δημότες. Ο τρόπος όμως εκλογής των Δημάρχων ήταν τέτοιος ούτως ώστε ο εκλεγμένος ήταν πάντοτε ευνοούμενος της Κεντρικής Κυβέρνησης.
Πρώτος Νομάρχης διορίσθηκε ο Γεώργιος Αινιάν με την από 23 Απριλίου / 5 Μαϊου 1833 απόφαση.
Με το Διάταγμα 5 της 31 Αυγούστου 1835 (ΦΕΚ 5/1835) η έδρα της επαρχίας Καρυστίας μεταφέρθηκε από την Κάρυστο στην Κύμη. Με το Βασ. Διάταγμα της 7-12-1942 (ΦΕΚ 11) έδρα του επάρχου Καρυστίας ορίσθηκε η Κάρυστος.Με το Β.Δ. 20/21-6-1836 που δημοσιεύθηκε στο Φ.Ε.Κ. 28 και με τον τίτλο «Περί Διοικητικού Οργανισμού» η Εύβοια διαιρέθηκε σε δύο Διοικήσεις:
Την Διοίκηση Ευβοίας, η οποία περιελάμβανε την Επαρχία Χαλκίδος και τα νησιά Σκιάθος, Σκόπελος και Ηλιοδρόμιον και έδρα την Χαλκίδα.
Την Διοίκηση Καρύστου, η οποία περιελάμβανε την Επαρχία Καρύστου και το νησί της Σκύρου, και έδρα την Κύμη.
Το ανωτέρω Β.Δ. ακυρώθηκε με το νόμο ΚΕ΄ της 5/8-12-1845 «Περί Διοικητικής Διαιρέσεως του Κράτους», με τον οποίο η επικράτεια διαιρέθηκε σε 10 νομούς και 49 επαρχίες.Ο νομός Ευβοίας περιελάμβανε:
1) την Επαρχία Χαλκίδος,
2)την Επαρχία Ξηροχωρίου,
3) την Επαρχία Καρυστίας και
4) την Επαρχία Σκοπέλου
Με το Β.Δ. 5/20-12-1845 έδρα του Νομάρχου Ευβοίας ορίσθηκε η Χαλκίς, του Επάρχου Καρυστίας η Κύμη, του Επάρχου Σκοπέλου η Σκόπελος, ενώ με το από του 1846 – 15-6-1846 Β.Δ. (Φ.Ε.Κ. 18) έδρα του Επάρχου Ξηροχωρίου Ορίσθηκε το Ξηροχώρι.
Με το άρθρο 4 του Νόμου Κ.Ε. της 5-12-1845 (ΦΕΚ 32) συνεστήθη η επαρχία Ξηροχωρίου με έδρα το Ξηροχώριον, η δε επαρχία Βορείων Σποράδων μετονομάσθηκε σε επαρχία Σκοπέλου. Με το Βασ. Διάταγμα της 12-12-1927 (ΦΕΚ 304) η επαρχία Ξηροχωρίου μετονομάσθηκε σε επαρχία Ιστιαίας.
Με τον Νόμο ΥΜΕ΄ της 6-3-1858 (ΦΕΚ 8) η νήσος Σκύρος αποσπάστηκε από την επαρχία Σκοπέλου και υπάχθηκε στην επαρχία Καρυστίας.Η επαρχία Σκοπέλου με τον νόμο ΒΧΔ΄ της 6-7-1899 (ΦΕΚ 136) υπάχθηκε στο νομό Μαγνησίας, επανήλθε όμως στο νομό Ευβοίας με τον νόμο ΓΥΛΔ΄ της 16-11-1909 (ΦΕΚ 282), λο΄γω κατάργησης του νομού Μαγνησίας. Με το άρθρο 1 όμως του Νομ. Διατάγματος της 2-7-1942 (ΦΕΚ 169) η επαρχία Σκοπέλου απεσπάσθη από το Νομό Ευβοίας και υπάχθηκε στο Νομό Μαγνησίας, όπου και υπάγεται μέχρι και σήμερα.
Με τον Α.Ν. 1160/29-3-1938 (ΦΕΚ 127), τμήμα της Βοιωτικής ακτής του Ευρίπου αποσπάσθηκε από την επαρχία Θηβών και προσαρτήθηκε στην επαρχία Χαλκίδοε του Νομού Ευβοίας.Η σύσταση των Δήμων έγινε με το Βασιλικό Διάταγμα της 27-12-1933. Κατά κανόνα οι Δήμοι ήταν ενότητες χωριών, είχαν στοιχειώδη οικονομική αυτοδυναμία και αρμοδιότητες σε θέματα εκπαίδευσης, πρόνοιας, δημόσιας τάξης, κλπ. Το κάθε χωριό διατηρούσε την Διοικητική του Αρχή, τον Ειδικό Πάρεδρο, που διοριζόταν μαζί με το Δήμαρχο και ήταν εκπρόσωπός του.Οι Δήμοι διακρίνονταν σε τρεις τάξεις ανάλογα με τον πληθυσμό αυτών.
Α΄ τάξις: Δήμοι με 10.000 κατοίκους τουλάχιστον
Β΄ τάξις: Δήμοι με 2.000 κατοίκους τουλάχιστον
Γ΄ τάξις: Δήμοι με κατοίκους λιγότερους από 2.000
Κατά την πρώτη σύσταση των Δήμων ο νομός Ευβοίας περιελάμβανε τους παρακάτω Δήμους: (Στον πίνακα που δημοσιεύθηκε στο Παράρτημα της υπ’ αριθμ. 2/1837 Εφημερίδος της Κυβερνήσεως περιλαμβάνεται η τάξις στην οποία ανήκε ο κάθε Δήμος ανάλογα με τον πληθυσμό, η έδρα του κάθε Δήμου καθώς και ο Δήμαρχος και ο Εισπράκτωρας των Δημοσίων Φόρων)
Επικεφαλείς των νομών τοποθετήθηκαν νομάρχες με στρατιωτικές και πολιτικές εξουσίες ενώ επικεφαλείς των επαρχιών τοποθετήθηκαν έπαρχοι, διορισμένοι από τον Βασιλέα. Περιεστοιχείζοντο από αιρετά νομαρχιακά και επαρχιακά συμβούλια τα οποία όμως είχαν περιορισμένες αρμοδιότητες. Τους Δημάρχους τους διόριζε ο Βασιλιάς ή ο Νομάρχης, η εκλογή δε γινόταν από τρεις υποψηφίους που πρότεινε ειδικό δημαιρεσιακό συμβούλιο. Τα Δημοτικά Συμβούλια εκλέγοντο από τους πολίτες που πλήρωναν τους περισσότερους φόρους.Η σύσταση των πρώτων Δήμων του Νομού Ευβοίας, όπως αυτοί δημοσιεύθηκαν στο παράρτημα του ΦΕΚ 2/1837, έχουν ως κατωτέρω:
1. ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΥΒΟΙΑΣΑ/Α……ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΔΗΜΟΥ…..ΤΑΞΙΣ ΔΗΜΟΥ…….ΕΔΡΑ ΔΗΜΟΥ
1……………………Χαλκίς………………………..2……………….Χαλκίς
2……………………Μεσσαπείς……………..…......3…………..…...Ψαχνά
3……………………Αιγείς…………………………3………….…….Λίμνη
4……………………Αιδειψός……………………...3….….…..…….Αιδειψός
5……………………Λιχαδείς………………….......3……….……….Λιχάς
6………….……….Ιστείς………………………......3………….……Ξηροχώρι
7……………………Αρτεμισείς…………….......…3…………..……Ελληνικά
8……………………Κιρονιλείς…………….…...…3……..……..….Μαντούδι
9……………………Διρφείς…………………....…3….………...Στρόπωνες
10…………………..Λιλαντείς……………….…...3………..……...Στενή
11…………………..Ερετριείς………………...….3……….….….Ερέτρια
12……………….....Αμαρινθείς……….……..…...3……..……….Βάθεια
ΥΠΟΔΟΙΚΗΣΗ ΣΚΟΠΕΛΟΥ ΚΑΙ ΣΚΙΑΘΟΥ
13…………………… Σκόπελος …………………..2…………. Σκόπελος
14…………………… Γλώσσα …………………....3………….. Γλώσσα
15…………………… Σκιάθος ……………….……3……….…… Σκιάθος
16…………………… Αλόνησος ………….………3…………. Αλόνησος
2. ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΡΥΣΤΙΑΣ
1…………………… Κάρυστος …………………..2………….. Κάρυστος
2…………………… Στύρα …………………..…..3…………... Στούρα
3…………………… Δυστείς …………..…………3….……. Αυλωνάρι
4…………………… Κύμη ……………………....3..….….…. Κύμη
5…………………… Κοτυλείς …………….…......3….……..Καστροβαλά
6………….……..…Κονιστρείς …………..…..….3…….…. Κονίστραις
7…………………… Ταμυνείς ………………..…3………..…. Αληβέρου
8…………………… Σκύρος ………………..…..3……..……. Σκύρος
Γ. ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΚΥΜΗΣ - ΚΟΝΙΣΤΡΩΝ
Η περιοχή μας είχε χωριστεί σε τρεις Δήμους, κάθε δε Δήμος περιελάμβανε τους εξής οικισμούς (όπως αυτοί αναγράφονται στο παράρτημα της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως με αριθμό 2/1837):
Κύμη: Κούμη, Οξίλιθος, Κληματάρι, Κήπος, Κουρούνη, Ποταμιά, Ανορία, Μονή Σωτήρος, Μονή Μάντσαρι. Έδρα του Δήμου ορίσθηκε η Κύμη. Δήμαρχος ο Ν. Οικονόμου και εισπράκτορας ο Παύλος Ι. Παππά.
Κοτυλείς: Τμήμα Καστροβαλά με έδρα τον Καστροβαλά και Δήμαρχο τον Β. Νικολαϊδη και εισπράκτορα τον Ν. Ιωάννου.
Κονιστρείς: Καδή, Κονίστρανη, Πασσά, Κακοχώρι, Επισκοπή, Δρέσματα, Σπηλιαίς, Μονόδρη, Βρύσηςι, Νιοχώρι, Γάγια, Μανίκια, Μακροχώρι, Κρεμαστός, Μονή Αλίβανος. Έδρα του Δήμου ορίσθηκαν οι Κονίστραις και Δήμαρχος ο Γ. Ψυχουιός και εισπράκτορας ο Δ. Λιανόπουλος.
Σημείωση: Η ορθογραφία των οικισμών αναγράφεται όπως αναγράφεται και στο σχετικό ΦΕΚ.
Με Β.Δ. της 12-2-1848 τμήμα των Δήμων Δυστίων και Κονιστρών αποσπάστηκαν και απετέλεσαν τον νέο Δήμο Αυλώνος.
Από το Δήμο Κονιστρών αποσπάσθηκαν οι οικισμοί: Μονόδρη, ΝεοχώριΤο Μετόχι κατά την πρώτη Διοικητική διαίρεση υπάχθηκε στο Δήμο Διρφύων .
Με το Διάταγμα της 27 Νοεμβρίου – 9 Δεκεμβρίου 1840 (ΦΕΚ 5/1841) 7 Δήμοι της επαρχίας Χαλκίδος μετασχηματίζονται σε 4. Έτσι το Μετόχι βρέθηκε να υπάγεται στο Δήμο Ληλαντίων, μαζί με τους Στρόπονες και τη διαλυμένη Μονή του Αγίου Νικολάου. Στη συνέχεια από το 1882 συνεστήθη εκ νέου ο Δήμος Διρφύων στον οποίο υπήχθησαν οι οικισμοί Μετόχι και Κούτουρλα.
Με το Διάταγμα 15/27-12-1836 ΦΕΚ Α΄ 76/1836 το χωρίον Κουρούνη υπήχθη εις τον Δήμον Κοτυλαίων.
Με το Διάταγμα 4-9-1848 ΦΕΚ σ. 160/1848, τα χωρία Καδή και Κακοχώρι του Δήμου Κονιστρίων ως και το χωρίον Κουρούνη υπήχθησαν εις τον Δήμον Κοτυλαίων.
Από το 1861 μέχρι το 1912 δεν είχαμε σημαντικές μεταβολές στη Διοικητική διαίρεση των υπαρχόντων νομών και Δήμων. Έτσι οι τρεις Δήμοι απαρτίζονταν από τα παρακάτω χωριά.
Δήμος Κυμαίων: Κύμη, Ενορία, Ποταμιά, Οξύλιθος, Μονή Σωτήρος, Πλατάνι της Μονής Σωτήρος, Μάντζαρη και το χωρίον Κληματάρι.
Δήμος Κοτυλαίων: Καλημεργιάνοι, Γραμματικιάνοι, Καλλιάνοι, Μαλετιάνοι, Πύργος, Βίταλον, Ανδρουνιάνοι, Κουρούνια, Κακολύρι, Κάδι, Μετόχιον της Μονής Σωτήρος.
Δήμος Κονιστρίων: Κονίστρες – Δυρρεύματα, Πασιά, Βρύσις, Επισκοπή, Γαϊα, Κρεμαστός, Μακροχώρι, Μανήκια, Κήποι, Μετόχι της Μονής Κλειβάνου Σπηλιαίς (Κλείβανος).
Δ. ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΑΠΟ ΤΟ 1912
Με το Διάταγμα της 11/16-8-1912 (ΦΕΚ. Α΄ 245/1912) «Περί αναγνωρίσεως των Δήμων και Κοινοτήτων» η Επαρχία Καρυστίας περιελάμβανε τους εξής Δήμους:Δήμος ΚαρύστουΔήμος ΚύμηςΔήμος ΣκύρουΤα χωριά που μέχρι πρότινος υπαγόντουσαν στους Δήμους Κυμαίων, Κοτυλαίων και Κονιστρίων αποτέλεσαν ξεχωριστές κοινότητες, στις οποίες υπαγόντουσαν μικρότεροι οικισμοί, ως εξής:
Κοινότης Κύμης. Περιελάμβανε Κύμη, Παραλία Κύμης και Μονή Σωτήρος. Η Παραλία Κύμης με το Δ. 4-7-1929 ΦΕΚ/Α΄ 221/1929 Αναγνωρίσθηκε ως Κοινότητα ενώ με το Δ. 13-9-1944 ΦΕΚ/Α΄ 204/1944 προσαρτήθηκε και πάλι στην Κύμη. Η κοινότητα αναγνωρίσθηκε ως Δήμος με το Ν.Δ. 107/26-9-1946 (ΦΕΚ Α΄ 290/1946)
Κοινότητα Αγίου Βλασίου. Περιελάμβανε τους οικισμούς Πασά και Λόκα. Μετονομάσθηκε σε Άγιος Βλάσιος με το Β.Δ. 26-7-1954,ΦΕΚ Α΄ 188/1954.
Κοινότητα Ανδρονιάνων. Περιελάμβανε τους οικισμούς Ανδρονιάνοι και Δένδρα. Ο οικισμός Δένδρα μετονομάσθηκε από Καρασαλιάνοι με το Β.Δ. 26-7-1954 ΦΕΚ/Α΄ 188/1954
Κοινότητα Άνω Κουρουνίου. Αναγνωρίσθηκε ως Κοινότητα στις 22-3-1929 (ΦΕΚ/Α΄ 116/1929)
Κοινότητα Άνω Ποταμίας. Περιελάμβανε τον οικισμό Ποταμιά. Με την απογραφή του 1951 καθορίσθηκε ως ορθή γραφή του ονόματος η Άνω Ποταμιά.
Κοινότητα Βιτάλων. Περιελάμβανε τους οικισμούς Βίταλα, Κρινιάνοι, Χαροκόπου, Μαλετιάνοι. Ο οικισμός Μαλετιάνοι Αναγνωρίσθηκε ως Κοινότητα με το Β.Δ. 5-3-1919 ΦΕΚ/Α΄ 54/1919
Κοινότητα Ενορίας. Περιλαμβάνει τον οικισμό Ενορία.
Κοινότητα Καδίου. Περιελάμβανε τους οικισμούς Κάδι και Γιάννηδες.
Κοινότητα Καλημεριάνων. Περιελάμβανε τους οικισμούς Καλημεριάνοι Γραμματικιάνοι, Κολιάνοι, Μεντούλη. Οι οικισμοί Γραμματικιάνοι και Κολιάνοι αποτέλεσαν ξεχωριστή κοινότητα Γραμματικιάνων από το 1933 (Δ. 13-3-1933 ΦΕΚ/Α΄ 66/1933)-1947 (Β.Δ. 5-12-1947 ΦΕΚ/Α΄ 276/1947, η οποία καταργήθηκε και πάλι με Β.Δ. την 5-12-1947 ΦΕΚ/Α΄ 276/1947.
Κοινότητα Κάτω Κουρουνίου. Μέχρι το 1929 περιελάμβανε και το Άνω Κουρούνι το οποίο από τότε αποτέλεσε ξεχωριστή κοινότητα.
Κοινότητα Πλατάνας. Με την αναγνώριση της περιελάμβανε τους οικισμούς Κάτω Ποταμίας και Πλατάνας. Με το Β.Δ. 937 Της 1/24-11-1966 (ΦΕΚ Α΄ 259) μετονομάσθηκε σε Πλατάνα.
Κοινότητα Κήπων. Περιελάμβανε τους οικισμούς Κήποι και Σπηλιαίς.
Κοινότητα Κονιστρών. Περιελάμβανε τους οικισμούς Κονίστραις, Διρρεύματα και την Μονή Κλιβάνου όσο υπήρχε.
Κοινότητα Κρεμαστού. Περιελάμβανε τον οικισμό Κρεμαστός.
Κοινότητα Μακρυχωρίου. Περιελάμβανε τον οικισμό Μακρυχώρι.
Κοινότητα Μαλετιάνων. Αναγνωρίσθηκε με το Β.Δ. 5-3-1919 ΦΕΚ/Α΄ 54/1919
Κοινότητα Μανικίων. Περιελάμβανε τον οικισμό Μανίκια.
Κοινότητα Μονοδρίου. Περιελάμβανε τους οικισμούς Μονόδρη και Κοίλη
Κοινότητα Οξυλίθου. Περιελάμβανε τους οικισμούς Οξηλίθου, Κληματάρι, παραλία (Στόμιο) και την Μονή Μάντζαρη.
Κοινότητα Παραλία Κύμης. Αναγνωρίσθηκε ως κοινότητα με το Δ. 4-7-1929 ΦΕΚ/Α΄ 221/1929 αποσπασθεία από την Κοινότητα Κύμης, και προσαρτήθηκε πάλι στην Κύμη με το Δ. 13-9-1944 ΦΕΚ/Α΄ 204/1944, αναγνωρίσθηκε δε εκ νέου κοινότητα με το Β.Δ. 26-11-1947, (ΦΕΚ Α΄ 276/1947),
Κοινότητα Πύργου. Περιελάμβανε τους οικισμούς Πύργος και Καλλιανοί
Κοινότητα Ταξιαρχών. Αρχική ονομασία Κακολύρι. Μετονομάσθη σε Ταξιάρχες με την Α.Υ. Εσωτερικών 62849/29-12-1915 ΦΕΚ/Β΄ 2/1916.
Κοινότητα Μετοχίου. Περιελάμβανε τους οικισμούς Μετόχι και Κούτουρλα.
Ε. ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΑΠΟ ΤΟ 1998
Με τον Ν. 2539/1997 (ΦΕΚ. Α΄ 244/4-12-1997), με θέμα «Συγκρότηση της Πρωτοβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης» ανασυγκροτήθηκε η πρωτοβάθμια τοπική αυτοδιοίκηση. Συγκεκριμένα καταργήθηκαν όλοι οι υπάρχοντες Δήμοι και Κοινότητες και ιδρύθηκαν 900 νέοι Δήμοι και 133 Κοινότητες σε όλη την Επικράτεια. Επίσης με τον ίδιο νόμο καταργήθηκε ο διαχωρισμός των νομών σε Επαρχίες. Έτσι η Διοικητική διαίρεση του Κράτους περιλαμβάνει μόνο νομούς, Δήμους και Κοινότητες.Στο νομό Ευβοίας συστάθηκαν 21 Δήμοι και 1 Κοινότητα:
Δήμος Αιδηψού με πρωτεύουσα τα Λουτρά Αιδηψού.
Δήμος Αμαρυνθίων με πρωτεύουσα την Αμάρυνθο.
Δήμος Ανθηδώνος με πρωτεύουσα τη Δροσιά.
Δήμος Αρτεμισίου με πρωτεύουσα το Αρτεμίσιο.
Δήμος Αυλίδος με πρωτεύουσα το Βαθύ.
Δήμος Αυλώνος με πρωτεύουσα το Αυλωνάρι
Δήμος Διρφύων με πρωτεύουσα τη Στενή Δίρφυος.
Δήμος Δυστίων με πρωτεύουσα τα Κριεζά.
Δήμος Ελυμνίων με πρωτεύουσα τη Λίμνη.
Δήμος Ιστιαίας με πρωτεύουσα την Ιστιαία.
Δήμος Καρύστου με πρωτεύουσα την Κάρυστο.
Δήμος Κηρέως με πρωτεύουσα το Μαντούδι.
Δήμος Κονιστρών με πρωτεύουσα τις Κονίστραις.
Δήμος Κύμης με πρωτεύουσα την Κύμη.
Δήμος Ληλαντίων με πρωτεύουσα το Βασιλικό.
Δήμος Μαρμαρίου με πρωτεύουσα το Μαρμάρι.
Δήμος Μεσσαπίων με πρωτεύουσα τα Ψαχνά.
Δήμος Νηλέως με πρωτεύουσα την Αγία Άννα.
Δήμος Στυραίων με πρωτεύουσα τα Στύρα.
Δήμος Ταμιναίων με πρωτεύουσα το Αλιβέρι.
Δήμος Ωρεών με πρωτεύουσα τους Ωρεούς.
Κοινότητα Καφηρέως με πρωτεύουσα την Αμυγδαλέα.
Οι οικισμοί της περιοχής μας συμπεριελήφθηκαν σε δύο Δήμους:
1. Δήμος Κονιστρών αποτελούμενος από τις κοινότητες: 1. Αγίου Βλασίου, 2. Ανω Κουρουνίου, 3. Βρύσης, 4. Καδίου, 5. Κάτω Κουρουνίου, 6. Κήπων, 7. Κονίστρων, 8. Κρεμαστού, 9. Μακρυχωρίου, 10. Μανικιών, 11. Μονοδρύου, οι οποίες καταργούνται.
Έδρα του δήμου ορίσθηκαν οι Κονίστρες.
2. Δήμος Κύμης αποτελούμενος από το δήμο Κύμης και τις κοινότητες: 1. Ανδρωνιάνων, 2. Ανω Ποταμιάς, 3. Βιτάλων, 4. Ενορίας, 5. Καλημεριάνων, 6. Μαλετιάνων, 7. Μετοχίου Διρφύων, 8. Οξυλίθου, 9. Πλατάνας, 10. Πύργου, 11. Ταξιαρχών, οι οποίοι καταργούνται.
Έδρα του δήμου ορίσθηκε η Κύμη।
ΣΤ। ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΙΑΙΡΕΣΗ 2010
Με τη νέα Διοικητική μεταρρύθμιση που πρόσφαρα ψηφίσθηκε στη Βουλή (Ν. 3852/2010 ΦΕΚ 87 Α΄/7-9-2010) στην Εύβοια συνιστώνται οι παρακάτω 8 Δήμοι:
1. Δήμος Χαλκιδέων με έδρα τη Χαλκίδα αποτελούμενος από τους δήμους α. Χαλκιδέων β. Ληλαντίων γ. Ανθηδώνος δ. Νέας Αρτάκης και ε. Αυλίδος, οι οποίοι καταργούνται.
2। Δήμος Διρφύων - Μεσσαπίων με έδρα τα Ψαχνά αποτελούμενος από τους δήμους α. Διρφύων και β. Μεσσαπίων, οι οποίοι καταργούνται.
3। Δήμος Ερέτριας με έδρα την Ερέτρια αποτελούμενος από τους δήμους α। Ερέτριας και β। Αμαρυνθίων, οι οποίοι καταργούνται.
4. Δήμος Καρύστου με έδρα την Κάρυστο αποτελούμενος από τους δήμους α. Καρύστου β. Στυρέων γ. Μαρμαρίου και την κοινότητα Καφηρέως, οι οποίοι καταργούνται.
5. Δήμος Ιστιαίας - Αιδηψού με έδρα την Ιστιαία αποτελούμενος από τους δήμους α. Ιστιαίας β. Αιδηψού γ. Αρτεμισίου δ. Ωρεών και την κοινότητα Λιχάδος, οι οποίοι καταργούνται.
6. Δήμος Μαντουδίου - Λίμνης – Αγίας ΄Αννας με έδρα τη Λίμνη Ευβοίας αποτελούμενος από τους δήμους α. Νηλέως β. Ελυμνίων και γ. Κηρέως, οι οποίοι καταργούνται.
7. Δήμος Κύμης - Αλιβερίου με έδρα το Αλιβέρι και ιστορική έδρα την Κύμη αποτελούμενος από τους δήμους α. Κύμης β. Κονιστρών γ. Ταμυνέων δ. Αυλώνος και ε. Δυστίων, οι οποίοι καταργούνται.
Β. Στο δήμο Σκύρου δεν επέρχεται καμία μεταβολή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου