ΚΑΛΗΜΕΡΙΑΝΟΙ

Μεγαλοβδόμαδο στο χωριό.
Οι Καλημεριάνοι Κύμης Ευβοίας στον φωτογραφικό χάρτη

φωτο Γιάννης Μπαρδόπουλος - «Κ»

Μέρες που ’ναι, το ξωκλήσι μέσα στον ελαιώνα περιμένει τους πιστούς του ν’ ανάψουν τα καντήλια του.

Βράδυ Μεγάλης Παρασκευής στην Ακολουθία του Επιταφίου στην Εκκλησία του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στους Καλημεριάνους.
«Δεύτε λάβετε φως» ο παπα-Χρήστος δίδει το ιλαρόν φως στα παιδιά που συνωστίζονται στην Ιερά Πύλη για να βγουν έξω να προλάβουν τα πυροτεχνήματα της Ανάστασης και τις στρακαστρούκες... Αρκεί να υπάρχει παπάς για να κάνει Ανάσταση। Συχνά στα χωριά μοιράζονται τους ιερείς, με την αναστάσιμη ώρα να ποικίλλει ανά χωριό...

ΑΡΘΡΟ ΤΗΣΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ 15-4-2009
Tης Eλένης Mπίστικα

Φεύγεις με ψιλόβροχο από το σπίτι σου, φθάνεις με λιακάδα στον προορισμό σου. Μεγαλοβδομαδιάτικος ο καιρός, «είναι η Παναγιά που κλαίει», όπως λέει ο λαός, «και οι Απόστολοι που χαίρονται για την Ανάστασή Του». Εργο που το ’χουμε ξαναδεί, όλη η Μεγάλη Εβδομάδα, αλλά η επανάληψη είναι που δημιουργεί το κλίμα συγκίνησης. Πότε θα σημάνει λυπητερά η καμπάνα, πότε θα ανάψουμε το κερί για να ακολουθήσουμε τον Επιτάφιο, να θυμηθούμε με το «Γενεαί Πάσαι» τα μαθητικά μας χρόνια όταν ψέλναμε πίσω από τον Επιτάφιο, σκαλιστό κουβούκλιο στολισμένο με φρέσκα άνθη από κήπους και περβόλια από τις ενορίτισσες. «Τρεις Επιτάφιους πρέπει να προσκυνήσεις» τόνιζε η γιαγιά «και τα μικρά παιδιά μπορούν να περάσουν από κάτω, να ’χουν καλό όλη τη χρονιά». Και τα προσκοπάκια, σοβαρά σοβαρά, με τα κοντάρια και τη σημαία της ομάδας ενωμοτίας τους να παραστέκουν, φρουροί της παράδοσης. Εικόνες που, ευτυχώς, σώζονται ακόμη στα χωριά μας, ακόμη και σε κοντινά της πρωτεύουσας, και ας έχει αλλάξει η προοπτική του κερδοφόρου τουρισμού την ατμόσφαιρά τους με μοντέρνα καφενεία –καφετέριες– στην πλατεία του χωριού και κομμωτήρια τύπου «Litsa.com» στενό παρά στενό! Οταν έρθει, όμως, η ώρα του Επιταφίου, όλο το χωριό ακολουθεί τον Επιτάφιό του, ξαναβρίσκει με ανακούφιση τη θρησκευτική του ταυτότητα και οι οικογένειες συνασπίζονται ξανά, έρχονται και οι κατοικούντες στην Αθήνα «για να κάνουν Πάσχα», ξαναβρίσκουν τις ρίζες τους μέσα στην ανοιξιάτικη φύση που έχει βάλει τα γιορτινά της. Τα αρνάκια –όσα σώθηκαν από το έθιμο– βόσκουν στο ξέφωτο, κάτω από τα λιόδεντρα, δίπλα στο δάσος με τις βαλανιδιές, 800 υψόμετρο οι Καλημεριάνοι της Κύμης στην Εύβοια, 172 χιλιόμετρα από την Αθήνα, τρεις ώρες γιατί από τη Χαλκίδα και μετά είναι στενοί οι επαρχιακοί δρόμοι. Και πηγαίνοντας προς Ερέτρια –αχ! Σπύρο Βασιλείου με τις φεγγαρόλουστες αμμουδιές, ζωγραφισμένες ευτυχώς πριν γίνουν αναμνήσεις– Αλιβέρι και στη στροφή για την Κύμη, το Αιγαίο στα πόδια, από το ορεινό μπαλκόνι της διαδρομής, με τις 52 στροφές «όσα τα χαρτιά της τράπουλας, χωρίς τους τζόκερ», όπως λέει ο φωτογράφος της «Κ» Γιάννης Μπαρδόπουλος που κάνει εκεί οικογενειακές διακοπές και μας κράτησε αυθεντικές φωτογραφίες από τους Καλημεριάνους σε ατμόσφαιρα Μεγάλης Εβδομάδας.