ΓΙΩΡΓΗΣ ΤΣΟΜΑΚΑΣ

Κάποτε ρώτησαν τον μεγάλο πρωτοψάλτη Κωνσταντίνο Πρίγγο, τι προσόντα χρειάζεται να έχει κάποιος για να γίνει καλός ψάλτης. Αυτός απάντησε: «Τρία πράγματα: Φωνή, Φωνή, Φωνή».

Έφθασε η μεγάλη Εβδομάδα. Όλοι περιμένουμε τούτες τις Άγιες ημέρες, να βρεθούμε στο χωριό που γεννηθήκαμε, στο χωριό που μεγαλώσαμε. Να εκκλησιασθούμε, να ακούσουμε τους κατανυκτικούς ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδος, να αναπέμψουμε ύμνους ικεσίας στην Παναγία στη μνήμη της οποίας είναι αφιερωμένη η εκκλησία του χωριού μας.

Το φετινό Πάσχα δεν θα είναι όπως τις άλλες χρονιές. Θα λείπει από κοντά μας, μία γνώριμη φωνή, μια φωνή που είχε συνδυασθεί με την Εκκλησία του χωριού μας. Θα λείπει από κοντά μας ο επί πολλά χρόνια ψάλτης του χωριού, Γιώργης Τσομάκας. Απώλεια πολύ μεγάλη για το χωριό μας, για την περιοχή μας. Μια ξεχωριστή φωνή που σπάνια συναντάς, μια φωνή που δεν είχε να ζηλέψει τίποτα από τους ψαλτάδες των μεγάλων εκκλησιών της Αθήνας, μια φωνή που σίγουρα θα λείψει σε όλους μας.

«Ον παίδες ευλογείται, ιερείς ανυμνείται,

λαός υπερυψούται εις πάντας τους αιώνας»

έψελνε τη Μεγάλη Παρασκευή ο Γιώργης ο Τσομάκας και νόμιζες ότι βρισκόσουν στους ουρανούς. Με τη μελωδική φωνή του χαιρόσουνα να τον ακούς να ψέλνει το Τροπάριο της Κασσιανής, το Κύματι θαλάσσης, το Χριστός Ανέστη και ένα σωρό άλλους ύμνους.

Καλλίφωνος, με πλούσια εκφραστική και μεγάλου εύρους μελωδική φωνή και σοβαρό εκκλησιαστικό ψαλτικό ύφος, βαθύς γνώστης του τυπικού της εκκλησίας, υπηρέτησε με συνέπεια και ευσυνειδησία το αναλόγιο του χωριού μας επί μισό και πλέον αιώνα.

Ακούραστος εργάτης της εκκλησίας, ήταν πάντοτε παρόν. Σε όλες τις ακολουθίες, σε όλες τις τελετές. Από την αρχή μέχρι το τέλος. Πάντα ορεξάτος, πάντα κεφάτος, υπήρξε ολοκληρωτικά αφοσιωμένος στο λειτούργημά του.

Ταπεινός και πιστός εργάτης της εκκλησίας, εραστής και καλλίφωνος εκφραστής της μουσικής τέχνης ο Γιώργης ο Τσομάκας το φετινό Πάσχα δεν θα είναι μαζί μας. Θα βρίσκεται στους ουρανούς, στη χορωδία των αγγέλων και μαζί με αυτούς θα ψέλνει τους κατανυκτικούς ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδος. Εκεί ανάμεσά τους θα χαίρεται την χαράν του Κυρίου και νοερά θα στέκεται εκεί ψηλά στο δεξιό αναλόγιο της εκκλησίας του χωριού μας.

Η σκέψη ότι ο Θεὸς που επί πενήντα ολόκληρα χρόνια δέχθηκε τους ψαλμούς και τους αίνους του, θα δεχθεί την ψυχή του στην αγκαλιά του, μας παρηγορεί και μας παροτρύνει να προσευχηθούμε υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του.

Αιωνία σου η μνήμη, αλησμόνητε Γιώργη Τσομάκα. Αιωνία σου η μνήμη.