ΚΥΡΑ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

Η Κυρά Σαρακοστή

Έθιμο που τείνει να εκλείψει στις ημέρες μας είναι αυτό της Kuρά Σαρακοστής. Το συναντούσαμε σε πολλά μέρη της πατρίδας μας με διάφορες παραλλαγές. Σε όλες τις περιπτώσεις πάντως, το χρησιμοποιούσαν σαν ιδιότυπο ημερολόγιο που μετρούσε τις εβδομάδες της Μεγάλης Σαρακοστής.

Η κυρά Σαρακοστή ήταν μια χάρτινη ζωγραφιά που απεικόνιζε μια γυναίκα χωρίς στόμα γιατί νήστευε και σταυρωμένα χέρια, γιατί προσευχόταν. Άλλωστε η περίοδος της Μεγάλης Σαρακοστής είναι περίοδος νηστείας και προσευχής. Είχε δε επτά πόδια και κάθε Σάββατο έκοβαν ένα πόδι και έτσι ήξεραν πόσες εβδομάδες νηστείας απέμεναν μέχρι το Πάσχα. Το Μεγάλο Σάββατο, έκοβαν κα το τελευταίο πόδι.

Σε άλλα μέρη της Ελλάδας η Κυρά Σαρακοστή ήταν φτιαγμένη από ζυμάρι. Το ζυμάρι φτιαχνόταν με αλεύρι, αλάτι και νερό. Η διαδικασία ήταν κι εδώ η ίδια όπως και με την χάρτινη.

Για το έθιμο της Κυρά Σαρακοστής έχουν γραφτεί και οι παρακάτω στίχοι:

Την κυρά Σαρακοστή που' ναι έθιμο παλιό

οι γιαγιάδες μας την φτιάχναν με αλεύρι και νερό.

Για στολίδι της φορούσαν στο κεφάλι ένα σταυρό

και το στόμα της ξεχνούσαν γιατί νήστευε καιρό.

Και τις μέρες τις μετρούσαν με τα πόδια της τα επτά
κόβαν ένα τη βδομάδα μέχρι να ‘ρθει η Πασχαλιά.